dr Monika Badowska-Hodyr

  • Jednostka:
    Instytut Pedagogiki Kolegium Nauk Społecznych
  • Budynek: B1; ul. Ks. Jałowego 24
  • Pokój: 121
  • Nr telefonu: 796777318
  • Email: [email protected]
  • ORCID: 0000-0001-7000-3248
  • Konsultacje: środa

Informacje

Monika Badowska-Hodyr, doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki – pracuje w Instytucie Pedagogiki Kolegium Nauk Społecznych Uniwersytetu Rzeszowskiego, w Zakładzie Pedagogiki Resocjalizacyjnej na stanowisku adiunkta w grupie badawczo-dydaktycznej; autor kilkudziesięciu publikacji naukowych z zakresu kryminologicznych i penitencjarnych aspektów wykonywania kary pozbawienia wolności, sprawiedliwości naprawczej, readaptacji i reintegracji społecznej oraz problematyki suicydalnej.

Od 2015 r. ekspert jury Ogólnopolskiego Konkursu na Program Resocjalizacji Sprzyjający Readaptacji Społecznej Osób Pozbawionych Wolności pod patronatem Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. W 2012 r. odznaczona przez Ministra Sprawiedliwości brązową odznaką „Za zasługi w pracy penitencjarnej” (Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości Nr 2/O/2012 z dnia 31 stycznia 2012 r.); w 2018 r. laureat II miejsca w Konkursie „Nauczyciel na medal” Województwa Podkarpackiego w kategorii „Nauczyciel Akademicki” (Konkurs „Gazety Codziennej Nowiny” - Nauczyciel na medal 2018 Województwa Podkarpackiego w kategorii „Nauczyciel Akademicki”; Konferencja PCEN Rzeszów, 27 października 2018 r.); członek Polskiego Towarzystwa Penitencjarnego; członek Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego. Aktywnie współpracuje z Radą Terenową ds. Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym dla obszaru województwa podkarpackiego oraz Stowarzyszeniem Profilaktyki i Resocjalizacji „Mateusz” w Toruniu. Od 2022 r. wykładowca Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.

Autor monografii „Uwięzione rodzicielstwo. Potencjał innowacyjnych rozwiązań penitencjarnych w kontekście społecznych zagrożeń i szans” (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022; ISBN 978-83-8277-053-7), w której odwołuje się do unikatowej i znaczącej z perspektywy procesu readaptacji i reintegracji społecznej problematyki przywracania zerwanych więzi między dziećmi a ich uwięzionymi rodzicami. Mocno akcentuje kluczowe filary projektowania optymalnego modelu postępowania penitencjarnego w tym obszarze: wspieranie poprawy sytuacji dzieci w kontekście ich praw, wzmacnianie wiedzy, umiejętności i kompetencji uwięzionych rodziców oraz podnoszenie wartościowych predyspozycji i umiejętności personelu penitencjarnego. Zróżnicowanie bowiem, zarówno strategii naprawczych jak i metodyki kreowania penitencjarnego w dużym stopniu zależy od wzmocnień pozytywnych, warunkujących pomyślność procesu inkluzji społecznej, by rodzice odbywający karę pozbawienia wolności w reagowaniu na indywidualność dziecka byli autentyczni i uważni, szanowali jego podmiotowość w szczególnej sytuacji naznaczenia piętnem osamotnienia i uwięzienia rodziców.

Od 2004 r. założyciel i opiekun naukowy Sekcji Penitencjarnej NKP Uniwersytetu Rzeszowskiego, która w marcu 2021 r. została przemianowana na Studenckie Penitencjarne Koło Naukowe. Główne formy aktywności to: wizyty studyjne i warsztaty penitencjarne w zakładach karnych w Polsce, penitencjarne obozy naukowe, spotkania i dyskusje z praktykami penitencjarnymi, aktywne uczestnictwo w ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach naukowych oraz organizacja inicjatyw i projektów wspierających proces inkluzji społecznej. Celem podejmowanych działań jest poszerzenie wiedzy teoretycznej o praktyczną, niezbędną w obszarze projektowania oraz prowadzenia oddziaływań resocjalizacyjnych wobec osób odbywających karę pozbawienia wolności, także zwalnianych z jednostek penitencjarnych, poznanie nowatorskich metod i sposobów skutecznej resocjalizacji w warunkach izolacji więziennej. Ponadto prowadzenie badań naukowych w zakresie problematyki penitencjarnej i ich praktyczne zastosowanie. Studenckie Penitencjarne Koło Naukowe koncentruje się na działaniach wspierających resocjalizację, bazując na poznanej teorii, a także wykorzystując wiedzę penitencjarną w praktyce. Dotychczasowe, z perspektywy praktyki penitencjarnej, dokonania na przestrzeni 19 lat działalności to: zorganizowanie 18 edycji Penitencjarnych Obozów Naukowych oraz 5 edycji Seminarium Penitencjarnego nt. „Za murami więzienia… Pedagogiczne, psychologiczne i prawne aspekty współczesnej penitencjarystyki i jej wymiar praktyczny”; zrealizowanie wspólnie z osadzonymi 12 edycji przedstawień teatralnych dla dzieci osadzonych w ramach warsztatów resocjalizacji twórczej w ramach wspierania procesu reintegracji społecznej osadzonych, ponadto realizacja kilkudziesięciu wizyt studyjnych w jednostkach penitencjarnych w Polsce.

Publikacje