dr Marek Pokrywka, prof. UR

dr hab Marek Pokrywka, prof UR - zdjęcie autora.jpg [626.21 KB]

dr Marek Pokrywka, prof. UR

Kolegium Nauk Humanistycznych
Instytut Sztuk Pięknych
Zakład Malarstwa

Kontakt: mpokrywka@ur.edu.pl

Prowadzone przedmioty: Malarstwo
Prowadzone pracownie: Pracownia Malarska


BIOGRAM:
Urodzony w 1956 roku w Rzeszowie, studiował w Instytucie Wychowania Artystycznego na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom w pracowni malarstwa prof. Mariana Stelmasika (1983), absolwent Studium Scenografii Teatralnej, Filmowej i Telewizyjnej Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – dyplom z wyróżnieniem pod kierunkiem prof. Jerzego Skarżyńskiego (1986). Stypendysta ministra Kultury i Sztuki (1986/87).

Uprawia malarstwo, rysunek, czasami ceramikę, jest autorem projektów scenograficznych i opracowań graficznych książek, współpracuje z ogólnopolskim pismem literackim „Fraza”. Pracuje na stanowisku profesora w Zakładzie Malarstwa w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Członek ZPAP i Grupy Artystycznej „Na Drabinie”, z którą wystawiał m.in. w Tarnowie, Krakowie, Warszawie, Rzeszowie, Przemyślu, Krośnie, Gorlicach.

Swoje prace prezentował w ramach wystaw indywidualnych (40) i zbiorowych (ok. 200) w Polsce i za granicą.

Malarstwo to sztuka, której podstawowym zadaniem jest posługiwanie się plamą i linią na płaszczyźnie obrazu. Jest również laboratorium, z którego wypływają różnorakie impulsy zapładniające twórczość. Wizja, kształtująca się poprze cierpliwą obserwację form natury, skłania do własnych przemyśleń. Zetknięcie zewnętrzności z wewnętrznością jaźni tworzy sztukę, jakiej oczekuję od dyplomantów. Staram się tłumaczyć i pokazywać drogę do odkrywania własnej rzeczywistości. Umiejętne komponowanie i dobór odpowiednich plam barwnych nabywają studenci poprzez systematyczną pracę i studium martwej natury.

CHARAKTERYSTYKA TWÓRCZOŚCI / INSPIRACJE:

Moje ”zawidzenie” – widzenie staje się podstawą do budowania obrazów, najpierw w wyobraźni, a później do komponowania na powierzchni płótna. „Zawidzenie” jest tym, z czym spotkała się kiedyś w przeszłości, co było realne, a co zostało przefiltrowane przez moją świadomość i wyobraźnię. Pamięć jest ułomna i zostaje w niej tylko to, co jest istotne, ważne. Szukanie zakamarkach pamięci dosłowności jest drugorzędne i mało satysfakcjonujące. W ten sposób powstają obrazy i obrazki proste, by nie rzec toporne, ale moim zdaniem szczere i prawdziwe.


GALERIA PRAC: