KATEDRA BADAŃ SPOŁECZEŃSTWA ZMEDIATYZOWANEGO
Kierownik: Dr hab. Janusz Miąso, prof. UR
Dr hab. Janusz Miąso, prof. UR
Dr hab. Marta Wrońska, prof. UR
Dr hab. Marta Uberman, prof. UR
Dr Jakub Czopek
Dr Bożena Dusza
Dr Marek Hallada
Dr Mariola Kinal
Dr Grzegorz Polański
Dr Sławomir Rębisz
Dr Magdalena Wasylewicz
Dr Piotr Karaś
Mgr Marlena Pieniążek
Katedra realizuje następujący Priorytetowy Obszar Badawczy (POB):
SPOŁECZEŃSTWO ZMEDIATYZOWANE – MEDIATORY ZMIAN – WYZWANIA PEDAGOGIKI MEDIALNEJ
UZASADNIENIE:
Gwałtowny rozwój mediów cyfrowych zapoczątkował okres radykalnych zmian zachodzących w sposób ciągły we wszystkich aspektach życia współczesnej jednostki. W tej sytuacji koniecznością jest spojrzenie na to zagadnienie z szerszej perspektywy, włączając w ten obszar kontekst społeczny, kulturowy, etyczny, pedagogiczny i technologiczny. Jednym z ważniejszych obszarów aktywności poznawczej powinno być poszukiwanie teoretycznych i praktycznych modeli interakcji człowieka i mediów, a szerzej społeczeństwa i mediów. Proces mediatyzacji, którego jesteśmy zarówno kreatorami, jak i uczestnikami, determinuje konieczność kwerendy jego wskaźników, czyli poddających się operacjonalizacji czynników, które pozwalają weryfikować zakres i formy w drodze penetracji empirycznych. Natomiast teoria mediatyzacji to próba opisu rzeczywistości łączącej człowieka z mediami oraz poprzez media. Telewizja, radio, Internet, smartfony są same w sobie mediatorami zmian społecznych i kulturowych w różnych fazach rozwojowych człowieka. Modyfikują one dotychczasowe formy komunikacji miedzy ludźmi, co w konsekwencji prowadzi do dynamicznych zmian we wszystkich aspektach życia społecznego. Kategoria mediatyzacja pojawia się w publikacjach z zakresu nauk społecznych w różnych kontekstach i perspektywach badawczych, zwłaszcza w obszarze pedagogiki medialnej traktowanej jako subdyscypliny pedagogiki z dominacją analiz interdyscyplinarnych, która podejmuje próbę scalania wiedzy teoretycznej, empirycznej i praktycznej z zakresu wpływu i oddziaływania mediów oraz zasad właściwego i efektywnego posługiwania się nimi. Mediatyzacja może być samodzielną koncepcją badawczą, służącą badaniom realizowanym na poziomie makroanalizy, może także dotyczyć badania wybranych perspektyw, np. mediatyzacji, społeczeństwa, polityki, edukacji, języka, różnych aspektów życia społecznego, itd. Współcześnie mamy do czynienia z synergią dwóch rzeczywistości, w których równolegle funkcjonuje jednostka: rzeczywistości realnej i płynnej rzeczywistości wirtualnej – zmiennej w czasie i przestrzeni i jednocześnie niejednoznacznej. Stąd badania kierujemy w stronę mediatyzacji społeczeństwa i jej różnych aspektów z uwzględnieniem konstruktywistycznych perspektyw prowadzonych eksploracji naukowych, gdzie przedmiotem są codzienne praktyki komunikacyjne oraz media cyfrowe, koncentrujące się na zmianach kulturowych i społecznych zachodzących wskutek lub w związku z komunikacją. Ten obszar badawczy obejmuje szeroką diagnozę społeczeństwa zmediatyzowanego we wszystkich okresach rozwojowych, od dzieciństwa, poprzez okres adolescencji, aż po wiek podeszły, od edukacji formalnej i nieformalnej, weryfikacji i optymalizacji programów kształcenia dla różnych typów i poziomów szkół, w tym programów komputerowych niezbędnych w realizacji edukacji zdalnej, poprzez diagnozę kompetencji medialnych, informacyjnych, informatycznych nauczycieli i uczniów, do obszarów edukacji opartej na e-learningu. Implikacją prowadzonych badań będzie etap konstruowania nowych konwergentnych modeli edukacyjnych opartych na tradycyjnych modelach kształcenia i edukacji zdalnej. W zespołach badawczych realizujących poszczególne projekty uwzględnieni zostaną studenci kierunków prowadzonych przez Instytut Pedagogiki.