dr hab. Vadym Zadunaiskyi, prof. UR

dr hab. Vadym Zadunaiskyi, prof. UR

Stopnie naukowe

Kandydat nauk historycznych (odpowiada stopniowi „doktora nauk”). Obrona odbyła się w 1995 r. na Donieckim Uniwersytecie Państwowym (Donieck). Rozprawa: „Siły Zbrojne Ukraińskiej Republiki Ludowej (1917-1920)”.

Doktor nauk historycznych (odpowiada stopniowi „doktora habilitowanego”). Obrona odbyła się w 2007 r. na Donieckim Uniwersytecie Narodowym (Donieck).  Dyplom Doktora Nauk wydany przez Najwyższą Komisję Atestacyjną Ukrainy 21 maja 2008 r. (DD  nr 006650). Rozprawa: „Tradycje wojskowe ukraińskich Kozaków na przełomie XIX i XX wieku. i ich odrodzenie w czasach nowożytnych.”

Doktor habilitowany. W 2019 r. zakończono procedurę nostryfikacji na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Zaświadczenie Nr 1/2019 dyplomu Doktora Nauk wydanego przez Najwyższą Komisję Atestacyjną Ukrainy 21 maja 2008 r. DD  nr 006650, jako równorzędnego z polskim dyplomem doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii. Uchwała Rady Wydziału Historycznego UAM w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2019 r.).

Tytuły naukowe

Docent Katedry Historii Ukrainy. Certyfikat Docenta wydany przez Radę Certyfikacyjną Ministerstwa Edukacji i Nauki Ukrainy 26 lutego 2002 r.

Profesor tytularny (Katedra Historii Ukrainy). Certyfikat Profesorа wydany przez Radę Certyfikacyjną Ministerstwa Edukacji i Nauki Ukrainy 20 stycznia 2011 r.

Zainteresowania badawcze

• Historia wojskowości ukraińskich formacji kozackich wybrzeża Morza Czarnego, Morza Azowskiego i Kaukazu Północnego (koniec XVIII – początek XX wieku).
• Sztuka wojskowa oraz sztuka walki Kozaczyzny
• Pamięć i tradycje (na przykładzie Kozaków)
• Odrodzenie tradycji kozackich w XX - początku XXI wieku.
• Władanie bronią białą w armiach europejskich (XIX - XX wiek)
• Ukraińskie formacje wojskowe w latach 1917-1921
• Rewolucja i wojna domowa w europejskiej części byłego Imperium Rosyjskiego w latach 1917-1921
• Historia Rosji: aspekt wojskowo-polityczny
• Globalna konfrontacja wojskowo-polityczna po II wojnie światowej
• Ukraińskie „Majdany” w latach 1990 - 2014
• Wojna hybrydowa przeciwko Ukrainie i ograniczenia praw człowieka w latach 2014-2021.
• Strategie militarne dla biznesu

Edukacja

 W 1984 roku ukończył z wyróżnieniem (złoty medal) gimnazjum nr 48 w Doniecku.

W latach 1984-1991 studiował na Wydziale Historycznym Donieckiego Uniwersytetu Państwowego (ukończyłem z wyróżnieniem / „czerwony dyplom”); w czasie studiów służył w wojsku (1987-1989: sierżant rezerwy; instruktor szkoły sierżantów). W czerwcu 1991 r. obronił pracę magisterską na temat “Sztuka wojskowa Ukraińskiej Armii Galickiej oraz Armii Naddnieprzańskiej URL w latach 1917-1919”.

W latach 1991-1994 odbyłem studia doktoranckie na Wydziale Historycznym Donieckiego Uniwersytetu Państwowego i w 1995 r. obroniłem rozprawę doktorską n.t. „Siły Zbrojne Ukraińskiej Republiki Ludowej (1917–1920)”.

W latach 2003-2006 odbyłem przewód habilitacyjny na Wydziale Historycznym Donieckiego Uniwersytetu Narodowego i w 2007 r. obroniłem rozprawę habilitacyjną n.t. „Wojskowe tradycji kozaków ukraińskich w koń. XIX w. – na pocz. XX w. oraz ich nowoczesne odrodzenie”.

Kariera akademicka (ogólne doświadczenie pedagogiczne 27 lat).

1994–1997 – starszy wykładowca (od 1995 na stanowisku docenta) Katedry Historii "Donieck Open University" (od 1995 "Doniecki Instytut Edukacji Społecznej").

1997–2014 – starszy wykładowca (od 2000 na stanowisku docenta; od 2008 na stanowisku profesora) Katedry Historii Ukrainy Donieckiego Uniwersytetu Państwowego (od 2000 Doniecki Uniwersytet Narodowy).

Od 2012 – profesor Katedry Nowożytnej i Współczesnej Historii Świata (od 2020 r. Katedra Historii) Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego.

2016–2018 – profesor nadzwyczajny na Instytucie Nauk Politycznych im. Jana Karskiego PWSZ im. rtm. W. Pileckiego w Oświęcimiu (w latach 2017-2018 byłem kierownikiem zakładu “Polityki Bezpieczeństwa”)

Od 2021 - profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego (Instytut nauk o polityce)

Staże naukowe i granty

2000 – staż naukowy w Donieckim Regionalnym Muzeum Krajoznawczym

2005 – I stypendium Polskiej Fundacji Naukowo-Akademickiej (Kasa im. J. Mianowskiego) na badania pod patronatem Instytutu Stosunków Międzynarodowych (UMK w Toruniu) w archiwach polskich (CAW, AGAD, Ossolineum).

2007 – II stypendium Polskiej Fundacji Naukowo-Akademickiej (Kasa im. J. Mianowskiego) na badania naukowe pod patronatem Instytutu Stosunków Międzynarodowych (UMK w Toruniu) w archiwach polskich (CAW, AGAD, Ossolineum) .

2009 – staż naukowy na Katedrze Historii Donieckiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego.

2010 – III stypendium Polskiej Fundacji Naukowo-Akademickiej (Kasa im. Mianowskiego) na badania pod patronatem Instytutu Stosunków Międzynarodowych (UMK w Toruniu w Toruniu) w archiwach polskich (CAW, AGAD, Ossolineum).

2014 – staż naukowy na Katedrze Historiografji (Wydział Historyczny Donieckiego Uniwersytetu Narodowego)

2019 – staż naukowy w Instytucie Wschodnim (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu).

2020-2021 – Grant badawczy w ramach „Koszyka wydziałowego” (Wydział Humanistyczny Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego) na temat „Wojskowe sztuczki Kozaków ukraińskich i ich wykorzystanie przez potomków na Kaukazie Północnym i Ukrainie Południowo-Wschodniej w latach 1918-1919”.

Kursy, które prowadziłem w latach 1994-2021 na uczelniach ukraińskich (w jązyku ukraińskim)

• Historia Ukrainy
• Siły Zbrojne Ukrainy (1917-1920)
• Historia Kozacztzny ukraińskiej
• Etnologia
• Historia Wojska Ukraińskiego
• Rewolucja ukraińska (1917-1921)
• Odrodzenie ukraińskich tradycji kozackich (1914 – koniec lat 1990-ch)
• Historia Rosji
• Ukraińskie formacje wojskowe w okresie rewolucji 1917-1921: аspekt wojskowo-historyczny
• Kozacy kubańscy i dońscy podczas rewolucji i wojny domowej (1917-1920): aspekt wojskowo-polityczny
• Potomkowie Zaporoców na Kaukazie Północnym і nad morzem Azowskim w końce XVIII - połowie XIX wieku: aspekt wojskowo-historyczny
• Historia Kozaków Kubańskich w latach 1860-1917: aspekt wojskowo-polityczny
• Ukraina. Historia. Tradycja.
• Kozackie formacje wojskowe podczas II wojny światowej
• Władanie bronią białą w oddziałach kozackich i armiach Europy na przełomie XIX i XX wieku. i współczesne próby tworzenia kozackich sztuk walki
• Kozacy na Morzu Czarnym, Morzu Azowskim i Kaukazie Północnym w „długim” XIX wieku
• Czynnik kozacki podczas rewolucji i wojny domowej w latach 1917-1920 (na Południu Rosji i na Ukrainie)
• Znaczące starcia wojskowe podczas rewolucji ukraińskiej 1917-1921: realia i mity
• Kozacka sztuka wojskowa i sztuka walki: wybrane aspekty
• Ruch kozacki w przestrzeni postsowieckiej
• Wojna hybrydowa na Donbasie: warunki wstępne, treść, podstawowe strategie wojskowo-polityczne i gospodarcze
• Kozacy podczas I wojny światowej
• Europejska sztuka walki w „długim” XIX wieku: wybrane aspekty
• Seminarium naukowe
• Seminarium magisterskie

Oddzielne wykłady i kursy specjalne (w jązyku polskim) w latach 2003-2021.

• Przedstawiłem wyniki swoich badań na 15 uczelniach (14 w Polsce: na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (Toruń), Uniwersytecie im Adama Mickiewicza (Poznań), Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Wrocławskim, Uniwersytecie Gdańskim, Uniwersytecie Rzeszowskim, Uniwersytecie Jagellońskim, Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej (Lublin), Akademii Obrony Narodowej (Warszawa); Akademii Marynarki Wojennej (Gdynia), Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Witelona (Legnica), Państwowej Wyższej Szkole Techniczno-Ekonomiczna (Jarosław), Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej (Przemyśl) oraz Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. rtm. W. Pileckiego” (Oświęcim); 1 na Słowacji:„ Katolícka univerzita v Ružomberku ”), a także w 5 ukraińskich i 3 polskich liceach i szkołach w Polsce (Przemyśl, Gurowo-Iławeckie, Białystok, Legnica, Toruń, Poznań, Kutno i Bartoszyce).
• Tematy kursów tematycznych w języku polskim: „Historia wojskowości”, “Stosunki międzynarodowe”, „Współczesne międzynarodowe stosunki polityczne”„Historia sztuki wojennej w 19 vieku (w tym kozackiej)”, “Problemy współczesnej Ukrainy: polityka, gospodarka, społeczeństwo”, “Wojna hybrydowa przeciwko Ukrainie: wymiar doniecki”, “Spory i konflikty międzynarodowe”, „Międzynarodowe stosunki polityczne”, “Bezpieczeństwo międzynarodowe”, „Problemy narodowościowe w Europie”.
• Często prowadziłem wykłady na temat specyfiki wojskowego stylu życia i kultury środowiska kozackiego, którym towarzyszyły pokazy podstaw kozackich sztuk walki. (m.in. szermierka szablą-szaszką i włócznią-bagnetem).

Udział w konferencjach (na czerwiec 2021 r. około 95)

• 65 na Ukrainie: międzynarodowe, ogólnoukraińskie i regionalne (w tym Kongresy Ukrainistów w 2002 r. (Czerniowce) i 2005 r. (Donieck) oraz Kongres Historyków Ukraińskich w 2003 r. (Kamieniec-Podolski).
• 30 w Polsce (w tym 9 Międzynarodowych Konferencji Kaukaskich, organizowanych przez UAM w Poznaniu oraz UR w Rzeszowie w latach 2012-2019; Międzynarodowe Konferncja oraz Kongresy Praw Człowieka, organizowane przez UR w Rzeszowie w latach 2017-2019).
• Uczestniczyłem w organizacji 10 konferencji na Ukrainie i w Polsce (w tym Międzynarodowe Konferencje Kaukaskie, Międzynarodowe Kongresy Praw Człowieka; Ogólnoukraińska Koferencja Naukowa “Pułkowy system administracyjny Ukrainy, wojska kozackie (1625-1868)”).

Udział w wydaniach czasopism i monografii

• Redaktor monografii naukowej „Między Wschodem a Zachodem - Kaukaz wczoraj i dziś” III tom Rzeszów, 2018.
• Członek rady redakcyjnej czasopisma naukowego „Studia Historyczne i Polityczne” Donieckiego Uniwersytetu Narodowego im. V. Stusa w Winnicy (w latach 2014-2020).
• Członek rady naukowej czasopisma naukowego „Studia z Dziejów Polskiej Historiografii Wojskowej” od 2013 roku.
• Członek rady naukowej czasopisma naukowego „Kauvkaz-Przeszłość-Teraźniejszość-Przyszłość” (Instytut Historii UR. Rzeszów) od 2014 roku.
• Członek rady naukowej czasopisma naukowego „Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny” od 2019 roku.

Członkostwo w profesjonalnych organizacjach naukowych, stowarzyszeniach, konsorcjach, akademiach

• W latach 1998-2014 członek donieckiego oddziału Towarzystwa naukowego im. T.Szewczenki (NTS).
• W latach 1998-2014 członek donieckiego oddziału Instytutu Badawczego Kozaków Instytutu Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (od 2012 koordynowałem działalność centrum i pełniłem funkcję przewodniczącego).
• W latach 2003-2014 byłem założycielem i członkiem donieckiego oddziału Ukraińskiego towarzystwa historycznego im. M.S. Hruszewskiego (od 2012 koordynowałem działalność centrum i pełniłem funkcję przewodniczącego).
• W latach 2008-2014 członek Rady Naukowej Donieckiego Uniwersytetu Narodowego ds. obrony prac doktorskich i habilitacyjnych (historia i specjalne dyscypliny historyczne).
• W latach 2011-2014 współpracowałem z towarzystwem naukowym „Ukraina-Kubań” (Ukraina, Kijów; Rosja, Krasnodar).
• W latach 2011-2018 członek Rady Naukowo-Metodologicznej Instytutu Badawczego Kozaków Instytutu Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy.

Działalność publiczna

• Założyłem pierwszą wspólnotę kozacką w 1984 r. (wśród studentów na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Donieckiego). W latach 1989-2014 kierowałem kozackimi organizacjami publicznymi (w tym “Donieckie regionalne stowarzyszenie kozackich sztuk walki”). Jestem mistrzem kozackej sztuki walki oraz założycielem 10 Turniejów „Kozackiej Walki” także zwyciężcą różnych turniejów-festywalów (Ukraina, Polska, Rosja). Uczestniczyłem w wydarzeniach z lat 1989-1991 oraz majdanach 2004 r. i 2013-2014 po stronie sił demokratycznych. W związku z aktywnym uczestnictwem w wydarzeniach z lat 2013-2014 zmuszony byłem wraz z rodziną opuścić Donieck i udać się do Lwowa (mam status „osoby wewnętrznie przesiedlonej”).
• Od początku lat 1990-ch występuję w mediach na tematy historyczne i społeczne (w tym polskich od 2007 roku: w Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie i Rzeszowie). Najciekawszymi z nich są wywiady i artykuły: About saber and the Cossack martial art. Professor Vadim Zadunaisky. World of Martial Arts. https://worldofmartialarts.pro › archives › 2597; Яким було бойове мистецтво запорожців і як його зберегли нащадки / NEW PATHWEY. Ukrainian news. 22.01.2019. https://www.newpathway.ca/zadunajskyj/.

Wykaz publikacji naukowych